Het Verleden

Limbrichterveld is gelegen aan de noordelijke en westelijke stadsrand. Ten noorden van de wijk bevindt zich het natuurgebied Limbrichterbos. Verder wordt Limbrichterveld in het oosten begrensd door de spoorlijn Maastricht – Venlo, die de grenst vormt met het Industrieterrein Noord, de wijk Overhoven en het centrum. Het is de enige woonwijk van Sittard die ten westen van deze spoorlijn is gesitueerd. Zuidelijk van de wijk bevindt zich het Kantorenpark en het Handelscentrum Bergerweg en in het westen loopt de provinciale weg N276, die de grenst vormt met het dorp Limbricht. Midden door de wijk loopt een goederenspoorlijn die Sittard met het havengebied van Born verbindt.

Geschiedenis

Tot in de eerste helft van de twintigste eeuw was het Limbrichterveld een open agrarisch gebied dat Sittard en Limbricht van elkaar scheidde en was hier nagenoeg geen bebouwing aanwezig. De eerste stadsuitbreidingen vonden hier plaats omstreeks het jaar 1900 als gevolg van de aanleg van een rangeerterrein in Sittard. De spoorwegarbeiders en machinisten die hier werkzaam waren werden in dit gebied gehuisvest in nieuwe arbeiderswoningen. Om het groeiende aantal arbeiders op te vangen werd hier later, tussen 1921 en 1924, tuindorp “De Spoorkolonie” aangelegd.

De voornaamste uitbreidingen vond in de tweede helft van de jaren 1960 en de eerste helft van de jaren 1970 plaats, met de bouw van twee nieuwe woonbuurten en vijf hoogbouwflats. Een deel van de oude Spoorkolonie heeft hiervoor plaats moeten maken. Bij deze stadsuitbreidingen is de “Auveleberg”, vermoedelijk een Romeinse grafheuvel, geheel afgegraven. In de jaren 2000 verrees ten noorden van de goederenspoorlijn de nieuwbouwwijk “Hoogveld”. Bij de aanleg van deze wijk is een grafveld uit de ijzertijd ontdekt met circa 120 begravingen.